بسم الله الملک الحق المبین  

خوشا اهل ولا که صاحب مقام صبر و رضایند و به زبان حال مترنم که  

              من از درمان و درد و وصل و هجران             
                                        پسندم  آنچه را جانان پسندد 
  این گروه آمینند .

آقای من !
اگرچه پند دادن و پند خواستن نیک آسان، لیک بدان کار بستن و راه افتادن، سخت دشوار است؛ که کُتلهای سهمگین پیمودن و بیابانهای خوفناک سپری کردن است .

  در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن             
        شرط اول قدم آن است که مجنون باشی

 
بر خود ببال که گدای ره نشین آن شاهی ، و از کسی منال که در سنگر استوار آن بنده پرور جهان پناهی ، آن که دردها را درمان کند و تشنگان را سیراب و خستگان را آسایش دهد و شوریدگان را نوازش کند و آوارگان را پناه دهد .

راه نیک هموار است و کار سخت دشوار، شیر مردان خوش به کار تن در دهند تا دشوارشان آسان گردد و کم کم سزاوار آستان دلستان گردند.

خدای متعال سینه ات را طور سینا کند و دیده دلت را به نور لقایش رشگ ضیاء گرداند.